Gisteren stond ik samen met Stuyverij Turnhout, Hanneke Claessen en Matthias Wynants op het Festival van Verbinding in de Blikfabriek in Hoboken. Een plek vol inspiratie en creativiteit die ik niet snel zal vergeten. Zeker een bezoekje - en ook meerdere - waard.
Ik kwam er niet enkel naar buiten met de Nieuwe Aarde en alles wat mij bezielt en beroert, maar vooral en in de eerste plaats met mezelf. Want ja, de Nieuwe Aarde omvat alles wat mij nauw aan het hart ligt en waar ik als Sanne zijnde in dit leven voor sta: het Christus- of Hartsbewustzijn, ofwel verbinding, gezondheid, zachte kracht, kinderlijke vreugde en spontaniteit, transparantie, groei, transmutatie op DNA- en dus celniveau, de “Oerwond” en nog zoveel meer. Over al die elementen ben ik sinds enkele jaren aan het schrijven, en sinds september 2022 werk ik aan een boek. Het schrijfproces loopt parallel met mijn eigen ontwikkeling en zal dus ten gepaste tijde geboren en gedeeld worden.
Mijn stem heeft in mijn leven altijd een belangrijke rol gespeeld. Van niet gehoord worden, tot “te aanwezig” zijn en daardoor stil te vallen. Mijn ruimte niet durven en kunnen innemen. Het papier en de pen als mijn veilige haven, waar ik de ruimte vond die ik in de wereld niet vond. Om mezelf te zijn en mijn verhaal te delen. Het verhaal vanuit de oude wijsheden van het hart. De brug tussen licht en donker, de dualiteit, de versmelting tussen de mannelijke en de vrouwelijke essentie, en dus tussen hemel en aarde. De template van Jezus en Maria Magdalena, de ultieme dans tussen de oudste geliefden, het aardse paradijs.
Mijn stem heeft lang gesmoord gevoeld, verloren doorheen tijd en ruimte. Het afgelopen jaar werd ik steeds meer uitgenodigd om mijn stem in groep te laten horen, de woorden als van nature door mij heen te laten stromen en te delen. Dat deed ik via teksten, verhalen en workshops. Spontaan in het moment. Daardoor mocht ik al heel wat mensen bereiken en van hen ontvangen dat mijn stem rust en evenwicht brengt. Een gevoel van thuiskomen. En laat dat thuiskomen nu net de kern van mijn missie zijn. Zo kon ik meer en meer voelen dat tijd en ruimte inderdaad een illusie zijn buiten de aardse realiteit waarin we leven, en ik leerde dat niets ooit verloren gaat. Hoe niets ooit eindigt, en enkel verandert van vorm. Net als jij. En net als ikzelf, gisteren, toen ik voor mezelf een enorme grens verlegde en ik voor het eerst in een podcast van Kelly Van Meldert van PIT & co over mezelf en mijn missie mocht vertellen. Ik vond het geweldig om te ervaren! De opname volgt over een zestal weken. Zo zie je maar dat alles zijn weg vindt… over tijd en ruimte heen.
Veel liefs, Sanne
Comments